Ben geloof ik door de ballotage commissie!

Vanmorgen maar de keuze gemaakt om in de kliniek te werken, voordat er patiënten waren in de apotheek gewerkt, voorraad beheer en medicatie klaarmaken voor patiënten. Ondertussen kwam de man met de diabetes voet aan en mijn collega wou hem helpen maar hij wilde de Dutch nurse, nou, die was dus bezig in de apotheek maar hij wilde wel wachten. Ik dacht, oh jee, de voet! Maar oké, dat moet ook gebeuren. Man vindt het zo gezellig en is zo dankbaar dat hij het als uitje is gaan zien! Is blij dat hij morgen terug mag. Denk dat het verschil zit in dat wij in Nederland in de opleiding hebben geleerd om altijd contact met de patiënt te hebben en precies te zeggen wat je gaat doen, dat doe ik dus, ik babbel er lustig op los. Hier zijn ze gewend om middels een gebaar aan te geven wat de bedoeling is. Had gisteren ook de indruk dat de kinderen het allemaal maar zozo vonden. Ik had een mooi verhaal over een beer, ik deed dat met een handpop ,en ik was zelf helemaal,in mijn element! Lekker toneelspelen maar zoals ik al vertelde vielen er een paar in slaap en de rest van het klasje zat me met grote ogen aan te kijken. Toen ik tussen de middag even water ging kopen bij de lokale  shop aan de overkant van de straat begon net de pauze. Kom het schoolplein weer op en ...... Daar kwam mijn klasje aanrennen! Nu heb ik maar tien vingers en er zijn 30 kinderen! Dus armen vol, kinderne hangen aan mijn benen en kusjes. Nou, dan moet je wel even slikken! Komt de juf naar mij toe en op zijn Afrikaans met de handen in de zij en met stemverheffing. Waar was je vandaag! Oké, morgen dus maar weer naar het klasje peutertjes. Het blijft fantastisch!!,,