Je blijft je verbazen en visite!

Het leven hier gaat gewoon zijn gangetje maar wel op de Afrikaanse manier. Even boodschappen doen naar Ukunda in de Matartu, een busje, is een heel avontuur. Het busje heeft zitplaatsen voor 14 personen, in ieder geval dit busje, maar het was een wonderbusje want er pasten er 21 in! Niet meegeteld de schalen verse vis en baby's, maar het kon. Volgende ritje in matatu was met René, zijn eerste keer in Kenia. Busje stopte en was vol maar bij de volgende halte gingen er twee mensen uit dus we konden mee als we aan de buitenkant gingen hangen, hoe romantisch wil je het hebben! Daar hingen we, maar er kon nog meer bij want er sprong nog een man bij René op de rug . Kwam allemaal goed. René is nu vertrokken voor een motor trip door Kenia en komt de 21e weer thuis en kan net hai en dag zeggen want vertrekt de 23e weer voor een trip naar Tanzania. Drukke baan. Ondertussen heb ik nu vier gasten en dat gaat oplopen naar twintig. De bedcapaciteit is 14, gaat lukken, this is Africa. Iedereen krijgt een prachtig onderkomen, heb het hele huis van de buurman afgehuurd dus weer geregeld. Woensdag om 3.00 uur landt Anouk, mijn (onze) dochter hier. Ga ik 's nachts uit Mombasa ophalen. Kan niet wachten! Zo leuk dat er een kind op visite komt, wil ze allemaal wel hier hebben om deze wereld te laten zien. Afgelopen zondag ben ik naar de kerk geweest en heb daar een heerlijk potje staan swingen, echt een bijzondere ervaring, duurde wel 2.5 uur maar goed, ik heb de tijd. Vandaag even boodschappen gedaan in de stad, ben je ook 3.5 uur verder voor je weer thuis bent maar dat went. Onderweg langsgereden bij de meubelmaker, heb bankjes en stoelen laten stofferen, zou afgelopen donderdag klaar zijn, heb twee onderdelen zaterdag opgehaald, de rest was niet klaar, morgen kan ik die ophalen maar zag vandaag alleen de stoel buiten staan, bankje was nog niets aan gedaan, morgen maar even bellen voordat ik weer die kant op rijd. Zal zeker goedkomen, we kijken niet op een weekje!